Η Ευρώπη για μία ακόμη φορά μας θύμισε σε τι επίπεδο βρίσκεται το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μετά την Εθνική ήρθαν τα "σκαμπίλια" και συλλογικά (αφότου μας έδειξαν την "κλάση" τους ΑΕΛ και ΠΑΟΚ) με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.


Ανήμπορες να αντιδράσουν -σαν να ήταν αιχμάλωτοι για εκτέλεση- βγήκαν στο γήπεδο για να μας δείξουν την σκληρή πραγματικότητα, που δεν είναι άλλη από το οπισθοδρομικό, αργό και ανούσιο ποδόσφαιρο, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς καμία οργάνωση, ρυθμό και στρατηγική που ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όταν οι μικρομεσαίες ομάδες στις αναμετρήσεις με τους "Ευρωπαίους" μας ταμπουρώνονται πίσω από τη σέντρα χωρίς επίθεση και με 11 αμυντικούς, είναι αναγκαίο κακό οι "Ευρωπαίοι" επιθετικοί να ξεχάσουν και αυτά που ξέρουν, να μην μπορούν να εγκλιματισθούν (όπως τα μεγάλα ονόματα που έρχονται στην Ελλάδα τελευταία), να μην μπορούν να βγάλουν μια φάση σύγχρονη.


Τι εννοώ σύγχρονη;

Να αναπτυχθεί το παιχνίδι από τη ραχοκοκαλιά της το κέντρο, να μπορούν οι μέσοι να κρατήσουν την μπάλα, να την κουβαλήσουν λίγα μέτρα χωρίς "πούλημα" και παράλληλα να κάνουν κίνηση οι πλάγιοι και οι επιθετικοί, ώστε να δημιουργηθούν τα ρήγματα στις αντίπαλες άμυνας. Έτσι θα χαθούν οι αλληλοκαλύψεις, οι αμυντικοί θα "ψάχνονται" να βρουν τις θέσεις τους και τους αντιπάλους τους και με λίγα λόγια θα γίνεται πιο εύκολη η ζωή της επιτιθέμενης ομάδας. Αυτόματα θα ανοίξουν οι χώροι και θα υπάρχει δυνατότητα για γρήγορες πάσες (πάσες με τη μία και ένα-δύο).
Αυτά τα αυτονόητα έκαναν και θα κάνουν στις ομάδες μας. Γιατί το κακό στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι το απλό είναι και το πιο δύσκολο...

Αυτά όσον αφορά την επίθεση των "Ευρωπαίων" μας. Τώρα για την άμυνά τους ο λόγος είναι ο ίδιος. Όταν για έναν ολόκληρο χρόνο θα παίξεις το πολύ 5 παιχνίδια με αντίπαλο με επιθετικές βλέψεις, είναι λογικό να ατονήσουν οι άμυνες, να μην θεμελιώνονται στις σύγχρονες επιθέσεις, να είναι αργές και στατικές. Και οι τερματοφύλακές μας να μην "δοκιμάζονται", να μην ξέρουν πότε να κάνουν έξοδο και στην Ευρώπη σε έναν αγώνα να χρειάζονται να κάνουν 5πλάσιες και 10πλάσιες επεμβάσεις από ότι κάνουν στην Ελλάδα.

Άλλο κακό που εντοπίζεται με τις ομάδες μας είναι ότι δεν δίνουν σημασία στην κατασκοπεία του αντιπάλου και το σημαντικότερο έχει χαθεί το πάθος και η ψυχή. Γι' αυτό οφείλεται κυρίως η ξενομανία στις ομάδες, έτσι χάνεται ο Έλληνας που θα παίξει καλή ομαδική άμυνα και από κανένα στημένο να σκοράρει όπως έκανε στο EURO το 2004. Άμα θέλουν οι ελληνικές ομάδες να σοβαρευτούν, θα πρέπει στην Ευρώπη να βελτιώσουν την άμυνα και στην Ελλάδα την επίθεση. Και όλα μαζί θα συμβάλλουν σε ανταγωνιστικότερες ομάδες και μια δυνατή Εθνική ομάδα.

Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η συνολική πορεία της χώρας μας στα κύπελλα Ευρώπης από το 1964 έως το 2009. Χαρακτηριστικό είναι η 6η θέση που είχε φτάσει η Ελλάδα για 2 χρονιές 2002 και 2003 και η απότομη πτώση 7 θέσεων από την 8η του 2006 στην 15η του 2007. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην 14η.





by ashetos

| edit post

0 Reply to "Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ"