Οι πρώτες-πρώτες αναφορές για την Ιντιρουμπίνη έγινε από τους Κινέζους (αναφορές στην παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική), αλλά και από αρχαία Ελληνικά κείμενα.
Η Ιντιρουμπίνη(κόκκινη-πορφυρό) λαμβάνεται κυρίως από φυτά [που περιέχουν και Ίντιγκο (=Indigo), το λουλάκι δηλαδή (μπλε), που χρησιμοποιείται σήμερα για την βαφή των blue jeans] και από θαλάσσιους οργανισμούς. Γαστερόποδα, όπως το Hexaplex trunculus που βρίσκεται στην Μεσόγειο.

Η φαρμακολογική της δράση είναι πολυσήμαντη, καθώς αναστέλλουν τις κυκλινο-εξαρτώμενες κινάσες CDKs, με αποτέλεσμα:

1. Αντικαρκινική δράση
2. Κατά νευρο-εκφυλιστικών παθήσεων, όπως Alzheimer
3. Εναντίων ορισμένων ιών και
4. Πρωτοζώων

Μια τέτοια κινάση είναι η κινάση της συνθάσης του γλυκογόνου GSK-3, όπου με αναστολή από την Ιντιρουμπίνη, έχει εκτός από τις παραπάνω θεραπευτικές εφαρμογές και δράση κατά του διαβήτη, στη Γεννητική με τα βλαστοκύτταρα και στον κιρκαδικό ρυθμό (στο βιολογικό ρολόι).

Όπως φαίνεται από την παραπάνω αναφορά, λοιπόν, η απομόνωση αυτής της ένωσης που πρωτοξεκίνησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (βλ. προηγούμενη ανάρτηση) είναι καθοριστική για το μέλλον της ανθρώπινης υγείας. Και γι' αυτό, χρειάζονταν επαρκείς ποσότητες (ανάγκη για σύνθεση), αλλά και για μεγαλύτερη δραστικότητα.
Το αποτέλεσμα ήταν η ερευνητική ομάδα μετά από πολύωρες και κοπιαστικές προσπάθειες, να συνθέσει την 6-βρωμοϊντιρουμπίνη ή αλλιώς BIO, σε ποσότητες και με πολύ καλύτερη δράση συγκριτικά με την Ιντιρουμπίνη (διαφορετική στερεοχημεία στο ενεργό κέντρο της κινάσης, λόγω του Br). Και με πρωτεργάτες τους Έλληνες να γίνονται πια διεθνώς μελέτες πάνω στο BIO.




by ashetos