Αυτή τη περίοδο, η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού περνάει περίοδο κρίσης. Και το χειρότερο... στην σημαντικότερη καμπή της σεζόν που διανύουμε.
Η αρχή έγινε στη φάση του Top-16 της Euroleague, στον πρώτο αγώνα της φάσης, όπου δεν άντεξε στην πίεση της Εφές Πίλσεν στην Κωνσταντινούπολη και ηττήθηκε με 10 πόντους (74-64). Η 2η αγωνιστική έμελλε το τι θα ακολουθούσε στα εντός έδρας παιχνίδια του ΠΑΟ: νωθρό ξεκίνημα, άγχος και αγωνία, κυνήγι του σκορ, αλλά τέλος καλό όλα καλά!
Με την Παρτιζάν νίκη στο τελευταίο δευτερόλεπτο-στο καλάθι (67-65).
Στον επόμενο εκτός έδρας αγώνα, στην Ιταλία με την Σιένα-ΠΑΝΟΛΕΘΡΙΑ!!! Άφαντη η άμυνα στην περιφέρεια και αναπάντεχη ήττα με σκορ 84-75.
Η συνέχεια στο ελληνικό πρωτάθλημα... Ώριμη και σοβαρή εμφάνιση από το Μαρούσι, που "χτυπούσε" τον Παναθηναϊκό στη "καρδιά" της ρακέτας με τα pick & roll και η ομάδα του Ομπράντοβιτς αδυνατούσε να προσαρμοστεί στις δυσκολίες του αντιπάλου και να βάλει ένα τέλος στα προβλήματα που δημιουργούσαν συνεχώς οι παίκτες του Αμαρουσίου. Το αποτέλεσμα-διαφαινόμενη ήττα με 89-93.
Στην 4η αγωνιστική της Euroleague, ο Παναθηναϊκός δύσκολα έκαμψε την αντίσταση της αποδεκατισμένης Εφές στην Αθήνα, με φανερά για μία ακόμη φορά τα προβλήματα στους ψηλούς (74-65). [Η τούρκικη ομάδα αγωνίστηκε με 7 παίκτες λόγω της απόφασης της διοίκησης να λύσει τη συνεργασία της με 3 Αμερικανούς της, επειδή αρνήθηκαν να ταξιδέψουν στη Σερβία λόγω διατάγματος της χώρας τους].
Στον τελευταίο ευρωπαϊκό αγώνα στο κοινό των "πρασίνων"... μια από τα ίδια, αγχωτική νίκη στο τέλος με 77-76.
Έτσι, ο Παναθηναϊκός "κατάφερε" να κρίνεται η παρουσία του στη σημαντικότερη διοργάνωση, σε έναν αγώνα. Με το ντε φορμάρισμα να επιμένει, τα προβλήματα να συνεχίζουν, να αγωνίζεται εκτός σε μια καυτή έδρα που "διψάει" να αποκλείσει τους κατόχους του τίτλου και συνάμα να προκριθεί στην επόμενη φάση. Όπως είναι λογικό, τίποτα δεν θα ήταν εύκολο σ' αυτόν τον αγώνα και οι "πράσινοι" θα έπρεπε να υπερέβαλαν εαυτούς. Τέλος για φέτος με οδυνηρή ήττα με 82-73.
Χάθηκε ένας στόχος για το τριφύλλι και απομένουν οι δύο εγχώριοι, με αυτόν του κυπέλλου (με τον Ολυμπιακό) να απονέμεται σύντομα. Θα καταφέρει ο Παναθηναϊκός να βάλει στη άκρη τις κακές του εμφανίσεις και να παρουσιαστεί δυνατός κάτω από τη ρακέτα, όπου
εκεί κυριαρχεί η ομάδα του Πειραιά, ερχόμενη με φόρα μετά την πρόκριση στους 8 της Euroleague κατά της οικοδέσποινας του Final-4 της Μαδρίτης;

Τι πραγματικά φταίει στον Παναθηναϊκό; Για να είμαστε ειλικρινείς ούτε οι άνθρωποι της ομάδας δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει!
Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δικιά του εξήγηση...

• Η έλλειψη ψηλών μετά τους τραυματισμούς των Τομάσεβιτς και Τσαρτσαρή
• Ο κακός μεταγραφικός σχεδιασμός (πάλι στους ψηλούς) με την απομάκρυνση του Σισκάουσκας και με την απόκτηση των Ζίζιτς και Πρκάτσιν, οι οποίοι δείχνουν ότι δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς του Ομπράντοβιτς
• Η ταυτόχρονη παρουσία τριών εξαιρετικών γκαρντ (Γιασικεβίτσιους, Διαμαντίδη και Σπανούλη), οι οποίοι έχουν ένα τελείως διαφορετικό τρόπο παιχνιδιού. Με αποτέλεσμα, ο Παναθηναϊκός και κυρίως οι υπόλοιποι παίκτες, να μοιάζουν μπερδεμένοι στον τρόπο παιχνιδιού τους και ο Ομπράντοβιτς να μην μπορεί να τους "χωρέσει" όπως θέλει στην ομάδα
  
• Ο εγωισμός και η αλαζονεία κάποιων παικτών, με κύριο εκφραστή τον Λιθουανό. Όλοι ξέρουν την αξία αυτού του παίκτη και ιδιαίτερα το τι έχει κατακτήσει μέχρι σήμερα, αλλά είναι απαράδεκτο να αντιδρά σε κάποια σφυρίγματα των διαιτητών και όπως συνέβη και στον αγώνα με το Αιγάλεω, να ανοίγει διάλογο και με την εξέδρα!

Μήπως έχει έρθει η ώρα οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού να κάνουν την αυτοκριτική τους και να αναθεωρήσουν κάποια πράγματα στην μέχρι τώρα πορεία τους; Ώστε να συμμαζευτούν κάπως τα πράγματα τη φετινή χρονιά (γιατί από ότι φαίνεται δύσκολα θα επανέλθει στους περσινούς ρυθμούς) και να στοχεύσουν σε έναν καλύτερο σχεδιασμό για την επόμενη χρονιά.

by aporita.themata

Βουνά από σκουπίδια έχουν κατακλείσει τους δρόμους της Αθήνας την τελευταία εβδομάδα, μετά τις τελευταίες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων των Δήμων για το "περιβόητο" ασφαλιστικό. Από τη μια έχεις τη ΔΕΗ να σου κόβει το ρεύμα και από την άλλη να μην μπορείς να κυκλοφορείς στους δρόμους... Μέχρι πότε θα κρατήσει αυτή η ιστορία κανείς δεν ξέρει. Το μόνο θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι θα αποκτήσουμε αντισώματα στη βρώμα!!!

Μέχρι και οι χελώνες κάνουν επιδρομή με τόσα σκουπίδια!!! Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας σ' αυτή τη χώρα;!!
[Η χελώνα μόλις χώθηκε στο καβούκι της και βρίσκεται δίπλα σ' ένα κάδο "με τα περιβόητα αγαθά τριγύρω" (τα σκουπίδια εννοώ, τι άλλο άραγε;) τα οποία δεν τα "έπιασα" στη φωτογραφία, γιατί πολύ έχει χορτάσει το μάτι μας από αυτήν την "αρρωστοβλεψία"!]

by aporita.themata

Ο ανυπόμονος για μία ακόμη φορά πρόεδρος του Ολυμπιακού Σωκράτης Κόκκαλης, μετά τις συνεχείς κακές εμφανίσεις της ομάδας και συμπεριλαμβανομένου τις "παρατάσεις ζωής" στον Τάκη Λεμονή κατά τη διάρκεια της σεζόν, δεν "άντεξε" και απέλυσε τον 48χρονο τεχνικό μετά από τη πρόταση που έθεσε στο ΔΣ της ομάδας τη Τρίτη.
Η παρέμβαση του προέδρου δεν είχε τέλος, καθώς ήταν παρών στην απογευματινή προπόνηση "κατσαδιάζοντας" τους παίχτες, τονίζοντάς τους χαρακτηριστικά:
-Κανονίστε τη πορεία σας
-Να δώσετε τον καλύτερό σας εαυτό, γιατί πρέπει οπωσδήποτε να πάρουμε τα έξι παιχνίδια που μας απομένουν
Φυσικά αναφέρθηκε και για τον νέο προπονητή της ομάδας τον Χοσέ Σεγκούρα (ο οποίος ποτέ δεν έχει αναλάβει σ' αυτό το πόστο, εκτός από ιδιαίτερες περιπτώσεις), λέγοντας:
-Τον στηρίζω και τον εμπιστεύομαι, κοιτάξτε να συνεργαστείτε καλά
Στη συνέχεια ζήτησε εξηγήσεις από τον αρχηγό Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτσ, ενώ κατά την αποχώρησή του, δήλωσε:
-ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΜΗΝ ΑΓΡΙΕΨΩ...!!!

Τα "μέτωπα" του Κόκκαλη δεν ήταν μόνο κατά του προπονητή και των παιχτών, αλλά και κατά του του Τζίγγερ, οξύνοντας τα πνεύματα, όπως ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα!
Πιο συγκεκριμένα, από τις δηλώσεις του Βαρδινογιάννη περί: "Το ποδόσφαιρο παίζεται στο γήπεδο", σχετικά με την περιβόητη υπόθεση Βάλνερ, έθιξε τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, ο οποίος δεν έχασε την ευκαιρία να αντιδράσει, σημειώνοντας ότι ο πρόεδρος της Superleague δεν πρέπει να λειτουργεί ως πρόεδρος του Παναθηναϊκού, και υπό αυτές τις συνθήκες ο Ολυμπιακός θα ζητήσει την αλλαγή του. Ακόμα ανέφερε ότι με βάση τους κανονισμούς έπρεπε να γίνει ένσταση.
Δηλαδή τι θέλει να μας πει ο Κόκκαλης; Ότι με νίκη στη Καλαμαριά πάλι θα έκαναν ένσταση για να της αφαιρεθεί ο 1 βαθμός; Ότι με την χρησιμοποίηση του Βάλνερ σε κάποιον άλλον αγώνα, πάλι με ένσταση θα προσπαθούσε να επιβάλλει τη τάξη!; Με βάση τους κανονισμούς τότε, γιατί δεν κατέθεσαν ένσταση οι άλλες ομάδες που παλεύουν με την Καλαμαριά για τον τίτλο;
Απλό είναι! Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού και "οι γύρω του" με το 10/11 καλομάθανε.. Δρουν ανήθικα και με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο στοχεύουν στο να "ψαρέψουν" βαθμούς τους οποίους δεν αξίζουν. Στον χειρότερο αγώνα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια με μόνο 1 ευκαιρία για γκολ κατάφεραν να πάρουν τους βαθμούς! Λίγος σεβασμός στις υποδεέστερες ομάδες δεν βλάπτει... Πώς αλλιώς θα συμβάλλουμε για ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα; Παίρνοντας τους "άπιαστους" βαθμούς στα δικαστήρια; Και μετά πώς να μην κάνει τέτοιες δηλώσεις ο Βαρδινογιάννης...; Αφού είναι φανερό το "παιχνίδι" του Κόκκαλη.

Η γνώμη μου πάντως για την απόλυση του Λεμονή, αποδεικνύει τον εγωισμό του για μία ακόμη φορά. Πώς είναι δυνατόν να απολύεις έναν νέο σε ηλικία προπονητή με φιλοδοξίες και με τόσο μεγάλη προσφορά στην ομάδα; Πώς είναι δυνατόν να τον απολύεις σε ένα μεταβατικό στάδιο, με πολλούς καινούριους παίχτες, με αρκετά νέα παιδιά και με μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία από αυτή του Σόλιντ; Δεν χρειάζεται χρόνο για να "δέσει" η ομάδα; Ούτε σεζόν δεν έκλεισε. Χαλάλι ένα πρωτάθλημα για τη "γέννηση" μιας νέας ομάδας που θα πρωταγωνιστεί στο μέλλον. Αλλά πού υπομονή;
Ο Λεμονής τι κακό έκανε στην ομάδα και έπρεπε να φύγει; Δεν την οδήγησε στους 16 του Champions League πετυχαίνοντας τα πρώτα 2πλά στην ιστορία του στον θεσμό; Δεν απέκλεισε τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο με 4-0; Δε βρίσκεται κοντά στη κορυφή στο πρωτάθλημα; Δεν δικαιούται μια νέα ομάδα μια "κοιλιά" στις εμφανίσεις της;
Μπροστά στο χρήμα, στη δόξα, στη φήμη και στον εγωισμό όμως... όλα τα άλλα είναι ασήμαντα και άχρηστα. Με ανθρώπους σαν τον Κόκκαλη δεν μπορείς "να τα βάλεις εύκολα".

by aporita.themata

Η χώρα μας παρέμεινε στην 14η θέση της κατάταξης της UEFA, μετά και τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τη συνέχεια του Champions League. Ο μοναδικός μας εκπρόσωπος "δεν άντεξε να κρατά την ελληνική σημαία" στα ευρωπαϊκά γήπεδα και το αποτέλεσμα ήταν γεγονός.
Η 14η θέση μεταφράζεται ως εξής:
Την αγωνιστική περίοδο 2009-2010, ο πρωταθλητής "θα δώσει τα ρέστα του" στον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League, ενώ ο δευτεραθλητής από τον 2ο (μες το κατακαλόκαιρο δηλαδή!). Για το κύπελλο UEFA θα έχουμε 3 εκπροσώπους.
Στόχος της Ελλάδας όπως και του χρόνου, θα είναι να ανέβουμε τουλάχιστον στην 13η θέση. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της UEFA οι 12 πρώτες χώρες βγάζουν απευθείας τον πρωταθλητή στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, αλλά σε περίπτωση που ο κάτοχος του τροπαίου ανήκει σε μια απ' αυτές τις χώρες (ο οποίος προκρίνεται απευθείας ως κάτοχος), όπως θα συμβεί φέτος και λογικά και τις επόμενες χρονιές, τότε αποκτά τα ίδια δικαιώματα και η χώρα που θα βρίσκεται στην 13η θέση.

13-Βέλγιο-26.200*
14-Ελλάδα-25.831
15-Τσεχία-25.750
* Με το Βέλγιο να συνεχίζει με μία ομάδα στο κύπελλο UEFA

Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό για φέτος σχετικά με τις 2 πρώτες χώρες (Ισπανία και Αγγλία) είναι ότι οι Ισπανοί από τις 8 ομάδες τους στην Ευρώπη έμειναν με 2 μόνο, ενώ οι Άγγλοι από τις 8 έχει αποκλειστεί μόλις 1 και αυτή είναι η Blackburn η οποία τέθηκε νοκ άουτ από την Λάρισα! Είναι, δηλαδή, προφανές ποιο είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο.
Μερικοί λόγοι που το Αγγλικό πρωτάθλημα βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο είναι το χρήμα κυρίως, όπου επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο επενδύουν στις Αγγλικές ομάδες και οι πάρα πολλοί ξένοι παίχτες υψηλής ποιότητας που αγωνίζονται στη Premiership. Βέβαια το τελευταίο στοιχίζει για την Αγγλία, καθώς δεν συμβάλλει για ένα ισχυρό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, εξού και ο αποκλεισμός της από το επερχόμενο Euro 2008, όπου τα "αστέρια" της Αγγλίας θα παρακολουθούν από τον καναπέ τις προσπάθειες της Ελλαδάρας μας να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Δύσκολο μεν τίποτα ακατόρθωτο δε, όπως μα απέδειξε και το 2004.

by aporita.themata